Quen é?
María Xosé Porteiro García é unha xornalista, escritora e feminista viguesa, licenciada en Publicidade, nada en Madrid, en 1952, e residente en Galicia desde 1966.
Xornalista: Desde mediados dos anos 70 traballou en prensa e radio (entre outros, El Pueblo Gallego, Radio Popular, Tiempo, El País, The Washington Post, Tribuna Feminista
ou La Voz de Galicia onde ten unha columna de opinión, “Habitación Propia”, desde 1993). De 1984 a 2017 foi funcionaria no Concello de Vigo onde foi Xefa de Prensa e
Relacións Públicas. De 1998 a 2001 foi Directora Xerente de “Información e comunicación local, SA” (INCOLSA). De 2009 a 2011 dirixiu o Museo del Ferrocarril de
Madrid e a Comunicación da “Fundación de los Ferrocarriles Españoles”. Escritora: Desde 1981 publicou varios libros que abranguen narrativa, biografía e ensaio:
Quen é quen no primeiro parlamento galego (Ensaio político. Ed. Xerais, 1981); Celso Emilio Ferreiro, compañeiro do vento e das estrelas (Biografía. Ed. Akal, 1981). Covardes
(Novela negra. Ed. Ir Indo, 2002); “Vine, vi y hablé. Las mujeres frente al discurso público” (Ensaio feminista. Ed. Auga, 2014); Sándalo (Novela histórica. Ed. Galaxia,
2019) e Buscando a Clara (Novela xuvenil. Ed. Elvira, 2019). Política: Co PSdeG, foi concelleira en Vigo entre 1987/91 e 2003/07 onde creou as
primeiras Concellería de igualdade e Casa de Acollida de Galicia en 1987 e 1989. Foi Parlamentaria galega entre 1989 e 1998; Deputada no Congreso español, e membro das
Asambleas Parlamentarias do Consello de Europa e da Unión Europea Occidental, entre 2004 e 2007; Foi a primeira Delegada de Galicia no Exterior, con sé en Bos Aires e
Montevideo, entre 2007 e 2009. Distincións: Recibiu a Encomenda ao Mérito Civil en 2009 “pola súa contribución á política exterior de España”, e o Premio Primeiro de Maio de CCOO ao Compromiso
Social e a Solidariedade, en 2019. É membro do Plenario do Consello da Cultura Galega desde 2014, na quenda de persoeiros, e Coordinadora Centro de Documentación en Igualdade e Feminismos (antes
Comisión de Igualdade) desde 2016. Desde o 7 de agosto de 2019 é Adxunta a Valeduría do Pobo. Compostela, 13 de agosto de 2019
Que é?
Segundo a Lei 6/1984, de 5 de xuño, da Valedora do Pobo, esta estará auxiliada por unha adxunta en quen poderá delegar as súas funcións e que a substituirá no exercicio destas.
A Comisión de Peticións do Parlamento de Galicia propoñeralle á valedora do pobo o nomeamento da adxunta. O nomeamento e o cesamento correspóndenlle á valedora do pobo e publicaranse no Diario Oficial de Galicia
A adxunta deberá reunir as condicións establecidas no artigo 3.1 da mesma lei, gozará durante o exercicio das súas funcións de todas as prerrogativas e garantías recoñecidas no artigo 6, e estará sometida ao réxime de incompatibilidades preceptuado no artigo 7.
O Regulamento de organización e funcionamento da Valedora do Pobo preceptúa que a adxunta corresponderanlle as competencias seguintes:
- a) Exercer as funcións da valedora do pobo nos casos de delegación ou substitución previstos na lei da propia institución e nos demais que procedan.
- b) Dirixir a tramitación, comprobación e investigación das queixas formuladas e das actuacións que se inicien de oficio, propóndolle á valedora a admisión a trámite ou o rexeitamento delas e as resolucións que se consideren procedentes, levando a cabo as actuacións, comunicacións e notificacións correspondentes.
- c) Colaborar coa valedora nas relacións co Parlamento de Galicia e coa súa Comisión de Peticións, así como na coordinación das actuacións co Defensor del Pueblo e cos órganos similares doutras comunidades e na cooperación con eles.
- d) Preparar e proporlle á valedora do pobo o informe anual e os informes extraordinarios que deban ser elevados ao Parlamento de Galicia.
- e) Asumir as demais funcións que se lles encomenden conforme a lei da institución e este regulamento.
Corresponderalle acordar á valedora do pobo ou a adxunta, nos supostos de delegación ou substitución, a admisión, o rexeitamento e a resolución última das queixas formuladas.
A valedora do pobo poderá en todo momento avocar para si o coñecemento, a dirección ou o tratamento de calquera queixa ou investigación.